Fenoui-de-mar
Crithmum maritimum
Apiaceae Umbelliferae
Àutri noum : Sausseiroun, Bacilo.
Noms en français : Criste-marine, Fenouil marin.
Descripcioun :Lou fenoui-de-mar es uno planto poupouso coumuno que trachis sus li roucas o dins la sablo en ribo de mar. Se recounèis eisa à si fueio penado.
Usanço :Es uno planto manjadisso que gagnarié à èstre couneigudo ; lou goust ramento aquéu de la pastenargo, mai pu cousènt. Ero manjado au nostre, crus o cuecho coume de liume. Peréu es uno bono planto, vertuouso contro lou mau-de-terro (richo en vitamino C), depurativo, estimulanto, ajudo à pissa e à digeri. Bono pèr la pèu, n'en bouton dins de crèmo e proun de poutingo à l'ouro d'aro.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 20 à 50 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Crithmum
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo :
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 6 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : NaCl
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Mar
- Paret
- Sablo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Crithmum maritimum L., 1753
Espargouto(-di-cinq-estamino)
Spergula pentandra
Caryophyllaceae
Autre noum : Praussèli.
Nom en français : Spargoute à cinq étamines.
Descripcioun :L'espargouto-di-cinq-estamino es uno pichoto planto que trachis dins li sablo séusouso. Coume tóuti lis espargouto, se recounèis à si fueio en faus verticille. Aquelo a cinq estamino, e subretout de grano negro di proun alado (vèire li fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 25 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Spergula
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 10 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Spergula pentandra L., 1753